Ontogenetycznie uwarunkowany system mikrobów
Równolegle z tkankami rozwijającymi się w czasie ewolucji, rozwinęły się również mikroby. Najstarsze z nich to grzyby (pracują na najstarszym listku zarodkowym – endodermie), nieco młodsze są bakterie (pracujące na środkowym listku zarodkowym – mezodermie), a najmłodsze są „wirusy”: – pracujące na najmłodszym listku zarodkowym – ektodermie. Praca mikrobów układa się w sensowny schemat i absolutnie nie jest przypadkowa.
Każdy rodzaj drobnoustrojów ma swoje specyficzne zadania.
Grzyby i mykobakterie (śmieciarze – zajmują się sprzątaniem) to najstarsze mikroby, które pracują na organach sterowanych przez mózg archaiczny (pień mózgu i móżdżek). Podczas fazy zdrowienia, grzyby lub mykobakterie (np. prątki gruźlicy) rozkładają komórki guza, które pełniły swoje zadanie w aktywności konfliktu. Ich przyrost zaczyna się już w momencie uderzenia DHS-u i jest proporcjonalny do przyrostu guza na tkance. Dlatego w fazie zdrowienia możliwe jest rozłożenie guza przy pomocy wystarczającej ilości mikrobów. Po zakończeniu swojej pracy przechodzą znowu w formę nieaktywną.
Objawy: nocne poty, wysięk/wydzielina (możliwa obecność krwi), obrzęk / opuchlizna, stan zapalny, gorączka, bóle.
Wydalenie resztek guza: ze stolcem, moczem lub przez płuca.
W przypadku, gdy w fazie zdrowienia brakuje niezbędnych mikrobów (zostały wyeliminowane przez antybiotyki, chemioterapię) – guz otorbia się.
Grzyby i bakterie, które nie są mykobakteriami działają na organach tworzonych przez mezodermę, archaiczną (sterowaną w móżdżku) ⇒ rozkładają guza.
Bakterie, które nie są mykobakteriami działają również na organach pochodzących z nowej mezodermy (sterowane przez łożysko nowego mózgu) ⇒ odbudowują ubytki tkanek. Np. gronkowce lub paciorkowce pomagają w odbudowie tkanki kostnej, wypełniają, ubytki komórek w jajnikach i jądrach. Biorą również udział w powstawaniu blizn (tkanka łączna).
Objawy: wysięki/wydzieliny, obrzęk/opuchlizna, stan zapalny, gorączka, bóle.
Wirusy – Wirusy są odpowiedzialne wyłącznie za odbudowę. Na początku ich działanie doprowadza do powstania obrzęków i zapchania różnych naczyń oraz dróg (np. żółciowych). Proces ten może odbywać się również bez wirusów, ale znacznie przyspieszają one powrót do zdrowia.
Przebieg procesu naprawczego: odbudowa ubytków tkanki, np. naskórka, szyjki macicy, przewodu żółciowego, błony śluzowej żołądka, oskrzeli, nosa – często procesy naprawcze na tych tkankach, zachodzą bez obecności wirusów – np. skóra goi się bez obecności wirusa opryszczki, wątroba – bez wirusa zapalenia wątroby, błona śluzowa nosa – bez wirusa grypy, itd.
Objawy: obrzęk/opuchlizna, stan zapalny, gorączka, bóle.
Praca mikrobów zaczyna się zawsze w momencie rozwiązania konfliktu i rozpoczęcia fazy zdrowienia.
Widzimy teraz, że w naszych organizmach nic nie dzieje się przypadkowo, wszystkie mikroorganizmy mają swoje przeznaczenie i doskonale wiedzą gdzie i kiedy mają zacząć pracować. Naszym zadaniem jest zrozumieć procesy jakie w nas zachodzą, zaufać naturze i nie przeszkadzać jej.